Jenayah Syariah Tak Terikat Bukti Sumpah

Semenjak bekas pembantu peribadi Penasihat Parti Keadilan Rakyat (PKR), Mohd Saiful Bukhari Azlan melafazkan lafaz sumpah atas nama Allah sambil memegang al-Quran di Masjid Wilayah Perseketuan Kuala Lumpur bahawa dia sesungguhnya telah diliwat oleh Datuk Seri Anwar Ibrahim, sehingga sekarang isu sumpah tersebut terus menjadi pebualan dan perbincangan hangat sama ada dalam masyarakat termasuklah media.

Pelbagai pendapat diberikan termasuklah para Mufti dan pemimpin parti-parti politik mengenai tindakan Saiful tersebut. Ada yang mengatakan bahawa perlakuan lafaz sumpah Saiful tersebut menepati kehendak syara' dan tidak kurang juga mengatakan bahawa tindakan tersebut sebenarnya tidak mempunyai nas serta berlawanan dengan syara'.

Perkara ini turut menarik perhatian saya untuk berkongsi sedikit pandangan. Walaupun sebenarnya bukanlah boleh dikatakan pandangan saya, namun ianya lebih menyokong terhadap beberapa pandangan yang boleh membuka minda masyarakat kita mengenai perkara tersebut. Sebagaimana artikel yang bertajuk Jenayah Syariah Tak Terikat Bukti Sumpah ditulis oleh Timbalan Presiden, Persatuan Peguam Syarie Malaysia (PGSM) yang disiarkan di ruangan agama dalam akhbar Berita Harian bertarikh 20 Ogos 2008.

Saya cukup bersetuju dengan pandangan tersebut kerana dalam jenayah syariah, untuk membuktikan sesuatu jenayah telah berlaku tidak cukup dengan sekadar bersumpah sahaja. Pihak pendakwaan perlu mengemukakan bukti yang mencukupi kepada Mahkamah dan Mahkamah sahaja yang mempunyai kuasa untuk memutuskan sama ada pertuduhan tersebut mencukupi bukti dan sabit jenayah tersebut berlaku atau tidak. Kenyataan tersebut kemudian disokong lagi oleh satu kajian yang dibuat oleh Setiausaha Agong, Persatuan Peguam Syarie Malaysia yang bertajuk Sumpah Saiful Tidak Bernas Hukum Syara'.

Kenyataan Sohibus Samahah Mufti Perlis, Datuk Dr. Asri Zainul Abidin dalam Akhbar Berita Harian bahawa lafaz yang dibuat oleh Saiful adalah betul. Namun tindakan lafaz tersebut dibuat sambil memegang al-Quran serta berada di dalam masjid adalah bukannya dari ajaran Islam. Beliau juga turut menambah bahawa sumpah yang dilakukan itu juga bukan bagi menentukan pihak mana yang betul atau salah tetapi ia sekadar untuk mengelak daripada prasangka atau tuduh menuduh antara kedua-dua pihak.

Maka kesimpulannya adalah, tindakan Saiful bersumpah dengan nama Allah itu bukanlah membuktikan bahawa beliau benar kerana dalam jenayah syariah, pembuktian tidak cukup sekadar dengan sumpah. Maknanya sekarang, masih belum jelas siapakah benar dan siapakah yang salah.